Con motivo do II Certame Literario "Emilia García Barreiro", en 2º fixemos un obradoiro de Poesía no que conseguimos os seguintes poemas:
Antía Cañizo Blanco
Marchou.
Non volveu,
desapareceu,
non o
puiden coñecer.
Adeus,
adeus,
morreu,
non me
coñeceu.
----------------
Simón Lago Hermida (1º premio de Poesía do 1º Ciclo)
A tristeza
é negra,
Sabe a
amargura,
ole a
morte.
É dura,
coma de
ferro,
rugosa.
Parece un
león,
parece a
morte,
pero é unha
onza.
--------------------
Sara Castañeda Díaz
O domingo
chuvioso
o meu
corazón partiuse en dúas,
a miña
tristeza sabía a lágrimas
e non sabía
que facer.
------------------------
Cayetana Arduino Suárez
A morte dun
can triste,
pegar duro
e frío azul
e amargo.
Moi triste.
Xigante e
vello choran
a morte
triste.
Daniel Naviera Rodríguez
Esqui,
quinto.
Rocha,
cocha.
Lúa,
gala.
Coello,
salta ata o
ceo.
Louro,
todo o
repite.
Avó,
espello.
Bebé,
anteollo.
Escuma,
repuncha.
-----------------------
Antía Lage Romero (2º premio de Poesía do 1º Ciclo)
O sangue
que temos por dentro
faise auga,
e o noso
corazón empeza a ir
máis
rápido,
e cada vez
hai máis
lágrimas
por dentro
do noso corpo.
---------------------
Alejandro Pérez Pecorelli
Sangue,
malvada
morte,
mudanza.
Adrián López Espiñeira
Morte,
adeus avó.
Morte do
meu avó,
morte fría
e cruel para min.
Adeus, avó,
adeus,
déixate
levar pola morte
ao ceo
azul.
Adeus, avó,
adeus.
-------------------
Sara Sánchez Blanco
O mar e a
praia,
a praia e o
mar.
Os ollos
son azuis
cando vexo
o mar.
Desde lonxe
a auga é o amor,
o amor é
auga.
Todo o que
necesitamos é auga,
e o peixe
no mar.
-------------------
Gabriel Nicolás Lagares Tizón
Lancha,
onda de
lume,
morte,
chispa do
ceo.
Ven a min,
deus,
ola e
adeus,
ven a min e
nunca te olvidarei,
tiburón.
--------------------
Celia Calderón Iglesias
É
vermello o amor
Vermello
coma o amor,
coma auga
suave e quente,
elefantiño
pequeño e novo,
chámase
Musa.
Soraya Sanjurjo Romero
Roseiras,
rosas,
e moitas
bolboretas
que van
aproveitar as rosas
brandas e
bonitas
para comer.
----------------------
Xavier Gómez Romero
Cor negra,
tan negra
coma un puño vello,
rasposo e
groso.
Sabe
terrible coma a morte.
Ole moi
mal.
A tristeza
é coma un tiburón
e cando te
devora cae a morte do ceo,
ata que
acaba de caer,
e coma se a
vida da túa familia
acabase.
---------------
Alejandro Josué del Valle López
Vermello.
Sangue.
Dor.
Fume.
Metal.
Suave.
Novo.
La.
---------------
Xoel Lago Hermida
Tristeza de
amargura,
peidos na
miña cara.
Pantera
negra ulindo lixo,
un morto
grande e suxo
chorando de
tristeza
con
tiburóns aos seus lados.